Categorie: Nieuws

Als vrijwilliger maak je een verschil in iemands dag.
Je helpt een ander, op een manier die bij jou past.

Vrijwilliger Ineke: “Die vier uur per week in het hospice zijn de oase in mijn drukke werkweek. Het is niet verdrietig, het is vooral mooie momenten beleven met de gasten en de collega vrijwilligers”

Wil jij ons team van vrijwilligers komen versterken?
Kom dan woensdag 14 augustus 2024 tussen 10.00-12.00 uur of op woensdag 21 augustus tussen 19.30-21.30 uur naar onze inloop. Laat je per e-mail even weten of je komt? info@hospicewijchen.nl  Bellen kan ook: 024-6414905

Er start weer een basiscursus dit najaar

Hospice
Ons Hospice biedt plek aan 4 gasten. Vrijwilligers werken diensten van 4 uur tussen 7.00 uur en 23.00 uur met twee personen.

Thuiswaken
Wij bieden ondersteuning thuis, zowel overdag als ’s nachts.

Ons team van vrijwilligers telt inmiddels 100 collega’s. Binnen ons team hebben we mensen van diverse pluimage. Gepensioneerden, werkenden, mensen uit de zorg en uit het bedrijfsleven, en ga zo maar door. Allemaal hebben zij hetzelfde doel:
De beste zorg en aandacht geven aan gasten die verblijven in ons hospice. 

Vandaag stelt Romy zich aan jullie voor! Zij is sinds februari 2023 vrijwilliger in het hospice. Romy is momenteel onze jongste vrijwilliger in huis.

Ik ben Romy Klaassen, geboren op 20 oktober 1995, en woon sinds 2020 samen met mijn 2 Border Collies in Wijchen. Na mijn studie logopedie heb ik een aantal jaar gewerkt in de neurorevalidatie en de psychogeriatrie. Deze doelgroepen draag ik een heel warm hart toe, maar ik heb 2,5 jaar geleden uiteindelijk toch de keuze gemaakt om bij een zorgverzekeraar te gaan werken. Dit biedt mij een betere werk-privé balans en meer baanzekerheid. 

Omdat het zorgzame in mijn karakter zit, ging ik op den duur het “zorgen voor mensen” missen in mijn dagelijks leven. Tijdens mijn werk bij de zorgverzekeraar kom ik dagelijks in aanraking met machtigingen voor palliatieve thuiszorg waarbij ook Vrijwillige Palliatieve Terminale Zorg (VPTZ) ter sprake komt. Hier ben ik mij toen in gaan verdiepen en heb uiteindelijk de stap gezet om het hospice in Wijchen te benaderen voor een sollicitatiegesprek. Na een goed gesprek en een hele fijne inwerkperiode voelde ik me meteen als een vis in het water. 

Voordat ik bij het hospice in Wijchen ging werken ben ik een aantal keer aanwezig geweest bij de dood van een dierbare. Ook heb ik het proces daarnaartoe van dichtbij meegemaakt. Als logopedist heb ik regelmatig mensen behandeld met progressieve aandoeningen (red. ziektes die erger worden en niet overgaan) en gezien wat dit voor effect heeft op de persoon maar ook op zijn of haar omgeving. In mijn huidige werk spreek ik regelmatig nabestaanden die, met een persoonsgebonden budget, intensief voor hun geliefde hebben gezorgd. Deze ervaringen neem ik allemaal mee in mijn werk in het hospice. 

De meeste mensen kijken mij verbaasd aan als ik vertel dat ik vrijwilligerswerk doe in het hospice. De reactie is dan ook vaak “wat heftig, kun je niks leukers doen met je vrije tijd?”. Er wordt vaak gedacht aan een kille omgeving en dat het werk enkel verdriet en ernstige situaties met zich meebrengt. Het tegendeel is waar. Mensen op het meest kwetsbare moment van hun leven mogen verzorgen en begeleiden geeft mij ontzettend veel voldoening. Er ontstaan hele waardevolle gesprekken, de gasten en hun naasten zijn ons altijd erg dankbaar en soms worden er ook spelletjes gespeeld, kijken we naar fotoboeken of programma’s op de televisie. Het hospice in Wijchen voelt huiselijk aan, heeft een kleurrijk interieur en elke week worden er prachtige bloemen bezorgd die de sfeer compleet maken. Het hospice biedt regelmatig workshops en thema-avonden aan voor vrijwilligers, waar ik altijd gebruik van maak en al veel van heb geleerd. 

Mijn visie op de dood is dat het een verlossing kan zijn van ziekte en het rust brengt, los van het verdriet waar nabestaanden mee te maken krijgen. Mijn ervaring is dat het overlijden voor nabestaanden altijd veel te vroeg komt. Niemand wil een dierbare verliezen, of iemand nu in de bloei van zijn leven is of al op hoge leeftijd. Maar die dierbare persoon zien lijden, of dat nu psychisch en/of lichamelijk is, is voor de omgeving ook erg zwaar om te aanschouwen. In het hospice vraag ik weleens aan mensen waar ze naartoe hopen te gaan. Ik sta nuchter in het leven en geloof zelf niet in leven na de dood. Maar als ik dan de mensen hoor vertellen dat ze naar hun overleden dierbare(n) gaan, hoop ik dat van harte met ze mee. 

Alle mensen die ik in het hospice mag verzorgen laten allemaal een indruk op mij na. Dat kan komen door de situatie waarin ze zitten, het zorgmoment dat je samen hebt, wederzijdse interesse, een simpele blik of door een mooi gesprek dat je met ze voert. Als het werk je niet raakt, zit je in mijn ogen niet op de juiste plek. Ventileren kan altijd bij collega’s en ook de coördinatoren en directeur zijn hierin heel laagdrempelig. Wat mij het meest bij blijft zijn de mensen die bewust stoppen met eten en drinken. Ik vind dit dapper en het getuigt van enorme discipline, maar dat lijkt mij loodzwaar. Dat dit in het hospice volledig onder begeleiding kan en iemand hierdoor zo min mogelijk ondraaglijk lijdt vind ik mooi. Dan houdt iemand tot de laatste minuut van het leven de zelfregie. Dat gun ik iedereen. 

Elke week kijk ik uit naar de vier uurtjes die ik in het hospice mag werken. Ik werk 38 uur bij de zorgverzekeraar waarvan vier dagen thuis en een op kantoor. Hierdoor draai ik meestal avonddiensten, maar in het weekend ook weleens een middagdienst. Ik ben de jongste van de vrijwilligers, maar daar heb ik nooit wat van gemerkt. Voor mijn gevoel ben ik terecht gekomen in een grote familie waarmee het altijd gezellig is en waar iedereen klaarstaat voor en interesse heeft in elkaar. Inmiddels ben ik alweer een jaar werkzaam. Het geeft me energie en ik hoop dat ik dit nog lang mag en kan blijven doen!     

Hopelijk inspireert het anderen om dit werk bij ons te komen doen. Of je nu jong of oud bent maakt niet uit! Zolang je een hart voor de doelgroep hebt, worden die 4 uurtjes per week voor jezelf en voor de ander heel waardevol.

EEN STEUNENDE LEZING VOOR MENSEN MET DEZE ERVARINGEN!

Klik hier voor de uitnodiging voor deze lezing van 26 februari 2024

Manu Keirse, de Vlaamse rouw & verlies specialist van de lage landen gelooft niet meer in rouwverwerking. Verlies kun je volgens hem ‘hoogstens overleven’.

Verdriet is onvermijdelijk, ondanks dat wil ieder mens er het liefst ver van blijven. Sterker nog, we vermijden mensen in verdriet, omdat we niet goed weten hoe ermee om te gaan. We condoleren wel, maar die diepe verbondenheid, die voelen we niet meer. Manu Keirse wijst op het belang van vragen stellen; wat zou deze persoon vanuit zijn verdriet aan mij te zeggen hebben? Het gaat niet om wat jij te zeggen hebt. Mensen in verdriet hebben het allermeest behoefte aan iemand die naar hen luistert. En, ‘Luisteren is verdraaid moeilijk’, zegt Manu Keirse. ‘Je moet je echt inhouden’.

MeerVoormekaar heeft Manu Keirse gevraagd of hij zijn expertise op het gebied van rouw en verlies met ‘ons’ wil delen in Theater ‘t Mozaïek in Wijchen. Manu zal verschillende vormen van verlies aanstippen. Enkele voorbeelden hiervan zijn; partner, kind, levend en onrechtmatig verlies. Manu geeft zelfs de mogelijkheid tot het stellen van vragen aan hem. Je krijgt in de pauze de gelegenheid om jouw vraag op een kaartje te schrijven en deze kan dan door hem voorgelezen en beantwoord gaan worden.

Daarnaast willen wij u de mogelijkheid aanbieden om op een later moment een van de workshops te volgen die gelieerd zijn aan de lezing van Manu Keirse. Deze zal plaatsvinden op woensdag 6 maart 2024 van 19.00 uur tot 21.00 uur. 

Op deze landelijke vrijwilligers dag zetten we in Nederland iedereen in het zonnetje die zich voor een ander of de wereld inzet.

Wij, coördinatoren, bestuur en directie willen alle, maar speciaal onze eigen vrijwilligers bedanken.

Voor al die duizenden uitgelokte glimlachjes, gedronken kopjes koffie, gesproken woorden, gegeven knuffels, steun aan de medemens, wijze raad, zorg en uurtjes inzet!

Zonder jullie geen Hospice en Thuiswaken Wijchen.

BEDANKT vrijwilligers!

Wat bijzonder dat jullie dit voor een ander doen

Met dank aan de Rabobank en alle stemmen die we hebben gekregen van de Rabobank leden, hebben wij 24 oktober 2023 een prachtige cheque overhandigd gekregen! Dit is een hele mooie bijdrage voor het vervanging van de sta-op stoelen voor onze gasten. Waarvoor onze hartelijke dank!

Palliatieve zorg is vroegtijdige, passende zorg aan mensen met een aandoening waarvan zij niet genezen.

De dag voor de palliatieve zorg is bedoeld om aandacht te geven aan wat zorgverleners, vrijwilligers en artsen, kunnen betekenen in de laatste levensfase.

Leven toevoegen aan de dagen: mooie herinneringen maken, goede zorg en ondersteuning en begeleiding bij het naderende levenseinde.

In de regio werken we samen met huisartsen, wijkverpleging, ziekenhuizen aan goede naadloze palliatieve zorg.

Als Hospice en Thuiswaken Wijchen zijn we er voor mensen thuis met goed opgeleide vrijwilligers die overdag en s’nachts thuis waken.

Zoals een van de familieleden zei: “jullie kwamen als sterren in de nacht voor mijn oma”
In Hospice Wijchen kunnen mensen de laatste periode van hun leven verblijven.

In de woorden van een familielid: een zes sterren hotel met allemaal engelen.

We nodigen u uit: Neem een kijkje binnen in het hospice.